Chiny to mityczna (choć prawdziwa!) arkadia podróżników z całego świata. Trzecie pod względem powierzchni i najludniejsze państwo Ziemi kryje w sobie nieprzebrane atrakcje, tworzące kalejdoskop godny nie kraju, ale osobnego kontynentu czy wręcz... planety. Tędy przebiegał Jedwabny Szlak, tu – za Wielkim Murem – rozwijała się cywilizacja, która dała człowiekowi obróbkę brązu i żelaza, ceramikę i cegłę, jedwab i herbatę, pług rolniczy i proch, papier i tusz, soczewkę, druk i świecę. Nieprzeliczone wytwory piśmiennictwa, nauki i sztuki, idee i doktryny, które odcisnęły piętno na całym ówczesnym – i współczesnym – świecie. A także akupunkturę, sztuki walki kung-fu i tai chi, dziesiętny system liczenia oraz wiele innych wynalazków.

Współczesne Państwo Środka pozostaje jedną z największych potęg globu. Przyjezdnych może przytłaczać – bogactwem i odmiennością kultury, niezliczonymi reliktami historii, zawrotnym tempem miejskiego życia, „rozmachem’ i różnorodnością przyrody.

Pewnego dnia Kotlet postanowił skręcić w innym kierunku. Spakował się na wynos, wystawił kciuk do góry i wyruszył w autostopową podróż, która zakończyła się osiem miesięcy później na drugiej półkuli – w Indonezji.

Opowieść Kotleta to ponad 30 tysięcy kilometrów przemierzonych autostopem przez Rosję, Mongolię, Chiny, Laos, Tajlandię, Kambodżę, Birmę, Malezję, Singapur i Indonezję. To przedzieranie się przez syberyjską tajgę i biwakowanie nad Bajkałem. To mieszkanie z mongolską rodziną w jurcie i rozpaczliwe próby porozumienia się z Chińczykami, aby dotrzeć pod Tybet. To praca przy żniwach ryżu w Laosie i budowanie domków na wodzie w Kambodży. To zdobywanie górskich szczytów Birmy i przemierzanie tajskich mórz jachtostopem. To obozowanie w wulkanie na Sumatrze i przekraczanie indonezyjskiego równika.

Ruszajcie w świat z przewodnikami Michelina!

Szanghaj, przed 150 laty jedno z tradycyjnych chińskich miast skrytych za średniowiecznymi murami, dziś jest metropolią godnie reprezentującą wielkie Chiny. Olśniewa z jednej strony nowoczesnością, reprezentowaną przez drapacze chmur w dzielnicy Pudong, a z drugiej – nostalgiczną atmosferą zachodnich koncesji i ocalałych z wyburzeń tradycyjnych dzielnic shikumenów.

Warto odwiedzić również duże i malutkie miejscowości w okolicach Szanghaju, przede wszystkim Hangzhou, jedną ze starożytnych stolic Państwa Środka.

Zapraszamy w podróż po najwspanialszych regionach świata.

Ruszajcie w świat z przewodnikami Michelina!

Pekin to ekonomiczne, polityczne i kulturalne centrum Chińskiej Republiki Ludowej. Krzyżują się tu najważniejsze szlaki komunikacyjne, a nowoczesne budynki XXI-wiecznej metropolii sąsiadują z najstarszymi zabytkami Państwa Środka. Trzy dni powinny wystarczyć na wizytę w Zakazanym Mieście, spacer po hutongach i odwiedzenie Pałacu Letniego.

Równie dobrze można spędzić w stolicy Chin na tydzień lub dwa, błąkając się po dzielnicy jezior, odkrywając wspaniałe świątynie, muzea i galerie sztuki, i chłonąc niepowtarzalną atmosferę miasta.

Zapraszamy w podróż po najwspanialszych regionach świata.

Dwadzieścia lat azjatyckiej włóczęgi

Krzysztof Samborski zabiera nas w podróż do Azji Centralnej, która jest jego miłością i celem wypraw od ponad dwudziestu lat. Pokazuje nam Kirgistan, Tadżykistan, Afganistan i Chiny takimi, jakimi je poznał i jakie go urzekły. Dzikie i autentyczne. Warto sięgnąć po tę książkę. Usiąść wygodnie w fotelu i podążyć szlakiem azjatyckiego stepu, dalej na wschód, w stronę niedostępnych gór, w odwiedziny do serdecznych ludzi, którzy tam mieszkają. Kto wie? Może autor zachęci nas do wyruszenia we własną podróż do Azji – śladami Marco Polo? Dziś, teraz, póki jest jeszcze czas. Bo za dwadzieścia lat te miejsca zmienią się bezpowrotnie. Opisywany w książce świat przestanie istnieć.

Dwadzieścia lat azjatyckiej włóczęgi

Krzysztof Samborski zabiera nas w podróż do Azji Centralnej, która jest jego miłością i celem wypraw od ponad dwudziestu lat. Pokazuje nam Kirgistan, Tadżykistan, Afganistan i Chiny takimi, jakimi je poznał i jakie go urzekły. Dzikie i autentyczne. Warto sięgnąć po tę książkę. Usiąść wygodnie w fotelu i podążyć szlakiem azjatyckiego stepu, dalej na wschód, w stronę niedostępnych gór, w odwiedziny do serdecznych ludzi, którzy tam mieszkają. Kto wie? Może autor zachęci nas do wyruszenia we własną podróż do Azji – śladami Marco Polo? Dziś, teraz, póki jest jeszcze czas. Bo za dwadzieścia lat te miejsca zmienią się bezpowrotnie. Opisywany w książce świat przestanie istnieć.

Książka prezentuje wybór reportaży znanego dziennikarza i felietonisty „Tygodnika Angora" z interesujących, a rzadko w ten sposób opisywanych miejsc na świecie. Książka adresowana do turysty w każdym wieku, który chce poznać świat naszych czasów w inny sposób, niż oferują to biura podróży.

Wędrujemy więc z autorem po Tahiti i Nowym Jorku, przemierzamy (autokarem!) surowe masywy Andów i lasy deszczowe południowego Meksyku. Pływamy łodziami po Mekongu i cieszymy się niezapomnianymi smakami egzotycznych potraw w południowej Afryce, Chinach, Kongo czy Japonii. Ze zdumieniem odkrywamy fascynujące, a bliskie zakątki: Irlandii – w górach Wicklow i w Dublinie, w podziemiach Moskwy, gdzie jeszcze niedawno mieściły się centra kierowania rakietami balistycznymi, zimne jeziora szkockiego pogranicza.

Pierwsza wizyta w Chinach może zniechęcić do powrotu do Państwa Środka. Męczą gigantyczne miasta, przerażają miliony osób na ulicach i smog unoszący się w powietrzu. Mimo to warto dać Chinom drugą szansę i wybrać się w podróż w rejony położone z dala od wielkich miast, do spokojnych wiosek zagubionych wśród ryżowych pól, gdzie kultywuje się ludowe tradycje, a stroje grup etnicznych i czyste, nocne niebo mają ten sam intensywny odcień koloru indygo.

Anna Jaklewicz spędziła w Chinach dwa lata, podglądając świat „małych ojczyzn" i odkrywając zaskakujące bogactwo kulturowe oraz etniczne. Pokazuje Chiny z innej strony niż ta powszechnie znana. Pisze o małych wioskach na południu i zróżnicowaniu nacji zamieszkujących ten kraj.

Pierwsza wizyta w Chinach może zniechęcić do powrotu do Państwa Środka. Męczą gigantyczne miasta, przerażają miliony osób na ulicach i smog unoszący się w powietrzu. Mimo to warto dać Chinom drugą szansę i wybrać się w podróż w rejony położone z dala od wielkich miast, do spokojnych wiosek zagubionych wśród ryżowych pól, gdzie kultywuje się ludowe tradycje, a stroje grup etnicznych i czyste, nocne niebo mają ten sam intensywny odcień koloru indygo.

Anna Jaklewicz spędziła w Chinach dwa lata, podglądając świat „małych ojczyzn" i odkrywając zaskakujące bogactwo kulturowe oraz etniczne. Pokazuje Chiny z innej strony niż ta powszechnie znana. Pisze o małych wioskach na południu i zróżnicowaniu nacji zamieszkujących ten kraj.