Systemy rozproszone miały być odpowiedzią na zwiększone wymagania wobec systemów informatycznych. Chodziło o takie cechy jak łatwe współużytkowanie zasobów, odporność na awarie, prostota rozbudowy czy skalowalność. Z czasem okazało się, że możliwości systemów rozproszonych mogą być jeszcze bardziej atrakcyjne.

Równocześnie jednak architekci, programiści i w końcu również administratorzy systemów doświadczali na własnej skórze, że projektowanie, budowa i utrzymywanie systemu rozproszonego niesie ze sobą wyzwania, o jakich nie mieli pojęcia twórcy systemów wcześniejszych generacji.

Wyjściem z tej trudnej sytuacji mogą być rozwijane w ostatnich latach kontenery i interfejsy API orkiestracji kontenerów, takie jak Kubernetes.