Zwalcz pokusy. Pokonaj wymówki. Raz na zawsze skończ ze stresem!

Znacie ten wewnętrzny głos, który mówi: "Hej, zostaw to. Zajmiemy się tym jutro. Albo pojutrze"? Na pewno wiecie, o co chodzi. Potrafi być przekonujący, zwłaszcza wtedy, gdy zadanie do wykonania jest pracochłonne, a wokół nie brakuje pokus, które tylko czekają, by nas rozproszyć. Jeśli słuchamy go zbyt często, a potem - zestresowani kurczącym się czasem - gnamy na łeb, na szyję, żeby skończyć pracę w terminie, to znak, że dopadła nas prokrastynacja.

Prokrastynacja, czyli skłonność do odkładania na potem. Przy czym dobra wiadomość jest taka, że od czasu do czasu ulegamy jej wszyscy. Nieco gorsza: jeśli zdarza się to zbyt często, może nas wpędzić we frustrację, wywołać stres i dyskomfort. A to po pierwsze jest nieprzyjemne, po drugie niezdrowe, wreszcie - może się negatywnie odbić na efektach naszych działań.

Życie pod kontrolą

Kiedyś... Kiedyś wszystko było prostsze. Człowiek wstawał rano, udawał się do zakładu pracy, odbijał kartę, robił swoje, a po ośmiu godzinach wychodził z roboty i wracał do domu. Może nie najwyższa, ale stała pensja wpływała co miesiąc na konto. Jechało się na trzytygodniowy urlop i nie myślało o pracy.

Tym bardziej, że nie było laptopów, tabletów i smartfonów - smyczy, które sprawiają, że dziś możemy być aktywni zawodowo 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu.

Ręka w górę, kto chciałby tak żyć? Chętnych brak.

No właśnie... Paradoks dzisiejszego świata polega na tym, że pracujemy więcej i więcej, tęskniąc do wolnego czasu, którego i tak nie potrafimy wykorzystać. Bez odgórnie narzuconych reguł balansu miotamy się między tym, co zawodowe, i tym, co prywatne. Często zapominamy też o naszym własnym JA, które przecież wymaga uwagi.

Każdy znajdzie coś w słowach „pieprzę to".

Times

Jak przestać się martwić i metodycznie olać wszystko

Masz szefa idiotę, współpracowników bez wyobraźni, rodzina doprowadza Cię do białej gorączki, a wariaci za kierownicą podnoszą Ci ciśnienie? Stres i frustracja to pewna droga do zawału serca. Po co Ci to? Pieprz to! Nie napinaj się, wyluzuj, wyżej tyłka i tak nie podskoczysz, choćbyś miał doktorat z lekkoatletyki. Co zatem robić? Po prostu pieprz to. Powiedz to głośno i poczuj terapeutyczną moc tych słów. Łatwo powiedzieć? Ale co robić dalej? Jak żyć?

Każdy znajdzie coś w słowach „pieprzę to".

Times

Jak przestać się martwić i metodycznie olać wszystko

Masz szefa idiotę, współpracowników bez wyobraźni, rodzina doprowadza Cię do białej gorączki, a wariaci za kierownicą podnoszą Ci ciśnienie? Stres i frustracja to pewna droga do zawału serca. Po co Ci to? Pieprz to! Nie napinaj się, wyluzuj, wyżej tyłka i tak nie podskoczysz, choćbyś miał doktorat z lekkoatletyki. Co zatem robić? Po prostu pieprz to. Powiedz to głośno i poczuj terapeutyczną moc tych słów. Łatwo powiedzieć? Ale co robić dalej? Jak żyć?